Przy suplementacji johimbiną warto również pomyśleć o diecie z ujemnym bilansem kalorycznym, gdyż to ona sprzyja utracie tkanki tłuszczowej. Dobrym rozwiązaniem może być również obniżenie ilości węglowodanów, co skutkować będzie mniejszym angażowaniem części endogennej trzustki w zakresie uwalniania insuliny – hormonu silnie hamującego lipolizę (zwiększona efektywność tego procesu). Johimbina może jednak nasilać poposiłkowe wydzielanie tego hormonu, stąd nie zaleca podawania się jej w okolicach spożywania posiłków.

Alkaloid ten nie jest zalecany dla osób z problemami sercowo-naczyniowymi. Ośrodkowo przyczynia się do zwiększonej diurezy (działanie na podwzgórze) i utraty melatoniny wraz z moczem, co przy podnoszeniu ciśnienia krwi może skutkować problemami ze snem – nie należy zażywać w jej przed odpoczynkiem.

Johimbina również poprzez stymulację wydzielania kortyzolu u niektórych osób może powodować zwiększoną podatność na stany lękowe. Szczególnie ostrożne powinny być osoby, które przyjmują leki psychotropowe działające ośrodkowo – wiele z nich wchodzi w interakcje z johimbiną, a sam alkaloid ma swój udział w uwalnianiu dopaminy i serotoniny (których sekrecję i metabolizm modulują leki), dlatego wcześniej należy zasięgnąć porady u lekarza.